Τα έργα του είναι αποτέλεσμα πολυετών ερευνητικών προσπαθειών στην απόδοση ερμηνειών, μέσω προσωπικής επεξεργασίας υλικών, τεχνικών, τρόπων και μεθόδων, σύμφωνα με τους διαλογισμούς, τις εμπνεύσεις και τα ερεθίσματα πολυετών σπουδών, αλλά και επαλλήλων πολιτιστικών επιδράσεων τόπων, χώρων και κοινωνιών, των οποίων είχε άμεση εμπειρία κατά τις γεωγραφικές του διαδρομές.
Ένα νέο εικαστικό αμάλγαμα κατατίθεται στο μορφολογικό λεξιλόγιο των τεχνών.
Ο Σπύρος Παπασπύρου, ζωγράφος, χαράκτης, αγιογράφος, συντηρητής και εκπαιδευτικός τέχνης με ολοκληρωμένες σπουδές στα ανώτατα ιδρύματα της Ιταλίας, υπήρξε από δεκαετιών φίλος και συνάδελφος σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Εδίδαξε σε Γυμνάσια, Λύκεια, Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Τμήμα Βρεφονηπιοκομίας ΤΕΙ Ηπείρου, Εκκλησιαστική Ακαδημία Βελλάς. Με απόσπαση εργάστηκε στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ως καλλιτεχνικός υπεύθυνος Εκδόσεων.
Οξυδερκής και διορατικός, ευρηματικός και αποτελεσματικός, ουσιαστικός κάτοχος Παιδαγωγικής, Ψυχολογίας, διδακτικής, αισθητικής, ιστορίας τέχνης, συνεπής, διακριτικός και πάντα προβληματισμένες για την διδακτική μεθοδολογία της πραξιακής διαδικασίας, την σκοπιμότητα, ερμηνεία, αξιολόγηση και κριτική των εργασιών των εκπαιδευομένων.
Συνέγραψε υψηλού επιπέδου διατριβή, αναλώνοντας χρόνο και χρήμα που για ανεξήγητους λόγους δεν επικυρώθηκε από το διευθύνον την έρευνα πρόπωπο του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Τέκνο γονέων εκπαιδευτικών του θεολόγου Ιωάννη Παπασπύρου και της φιλολόγου Ευτέρπης Φράγκου, καλοαναθρεμμένος, ταπεινός, ήρεμος και υπερευαίσθητος ηθικοκοινωνικά, εδημιούργησε οικογένεια με την σύζυγό του Σοφία Ελληνίδα εξ Αιγύπτου και διαμένει στην Αθήνα όπου ο υιός του σπουδάζει φιλολογία.
Δεν ελησμόνισε ποτέ τα Γιάννενα τα οποία συχνά επισκέπτεται, κάνοντας την μεγάλη τιμή, στην αξιόλογη αίθουσα του «Τεχνοχώρου» να εκθέσει τα αναδρομικά έργα του υψηλών φυσικών και μεταφυσικών συλλήψεων με γενικό εμπεριστατωμένο προσδιοριστικό τίτλο «Έγχρωμες επιφάνειες – άυλοι χώροι». Τα υλικά των έργων του είναι το χαρτί, η μεταξοτυπία, το πλεξιγκλάς και το φύλλο χρυσού.
Έχω άμεση εμπειρία των ικανοτήτων του καθώς συνυπηρετήσαμε γόνιμα και αποτελεσματικά στα αναφερόμενα εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπου οργανώσαμε και αναπτύξαμε, με υπερβάλλοντα ζήλο, πλήρως εξοπλισμένα εργαστήρια εικαστικών (Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, Τμήμα Νηπιαγωγών Π.Τ. Ιωαννίνων, Τμήμα Βρεφονηπιοκομίας ΤΕΙ Ηπείρου).
Πολυσυλλεκτικό πρόσωπο ο δημιουργός, ερεύνησε και ερευνά το μυστήριο της μορφής σε πληθώρα εκφάνσεων, επιλέγοντας την αρχετυπικότητα και συμβολική των καθαρών σχημάτων και χρωμάτων, ως βασικό εκφραστικό μέσο.
Οι συνθέσεις του εντάσσονται σε πλέγμα χαράξεων ορθών καννάβων, όπου κυριαρχεί ο ρυθμός, η τάξη, η ισορροπία, το μέτρο, η ευκοσμία, η θετικότητα και το αίσθημα, ο λογισμός και το όνειρο με τον υπαγορευόμενο από την διαίσθηση χρωματικό τόνο, που η αυτοσημία του φέρει ενθυμήματα προπλασμών βυζαντινής αγιογραφίας.
Επαναστατικό και επιτυχές το διακύβευμα της αναγωγής των χρωματικών επιφανειών σε στερεογραφικό διαφανές γλυπτό από πλεξιγκλάς, όπου οργανωμένοι παραλληλεπίπεδοι διαφανείς όγκοι περικλείουν τα χρωματικά επίπεδα ως αυτόνομα πολύτιμα αρχέτυπα σε ασφαλή αρχεία, διαφανή κατοικητήρια αχειροποίητων μορφών.
Η όραση και παρατήρηση είναι πολυεπίπεδη και σφαιρική καθώς παρέχεται η δυνατότητα εύκολης περιστροφής και μετακίνησής τους έτσι που τα περικλειόμενα δισδιάστατα σχήματα να παραλλάσσονται μεταμορφούμενα σε παραλληλεπίπεδα και σε ευθύγραμμα τμήματα.
Δεν είναι η αμφιπρόσωπη εικόνα, αλλά το πολυπρόσωπο ολόγραμμα γεωμετρικών εγχρώμων επιφανειών, οι οποίες ανήκουν σε διαφορετικά κατακόρυφα επίπεδα, που φαίνονται αιωρούμενα, καθώς αφήνουν ενδιάμεσα κενά που φωτίζονται και σκιάζονται αρμονικά σύμφωνα με την κατανομή της διάστασής τους. Πρωτεύοντα ρόλο εδώ έχει η αφή μέσω της οποίας η παλάμη κινεί ανάλογα τον διαφανή όγκο, υπακούοντας στις απαιτήσεις της περιέργειας της όρασης.
Το συνολικό έργο του κ. Παπασπύρου αναδεικνύει επιγραμματικά και συνοπτικά, εμπεριστατωμένα και εύληπτα, καθαρές αξίες βασισμένες στην παλίντροπο αρμονία, που υποβάλλει η απλότητα της ολιγαρκούς μονότροπης αυτοσημαινόμενης μορφής με την αρτιότητα του λιτού.
Μιχάλης Οικονομίδης
Εκπαιδευτικός Τέχνης – Γλύπτης
Ιούνιος 2019
